شروع شد. مجموعه شروع به فعالیت کرد. کار را آغاز کردیم و روز های نخست، هم خوشحال بودیم و هم نگران. از یک طرف برخی استقبال کردند و برخی هم انتقاد. در همان چند روز نخست بودیم که به یک باره در محتوا های آموزشی نخست، با یک استقبال کم نظیر رو به رو شدیم. شاید کم تر کسی از مجموعه خودمان هم فکر نمی کرد تا این اندازه در همان چند روز اول از ما استقبال شود. این دوباره و دو چندان به خوشحالی و نگرانی ما افزود. همان استقبال پر شکوه، پایه ای شد برای ادامه دادن ما. بستری شد برای خدمت رسانی بیشتر. منجر شد به این که برنامه های خود را باز هم بازبینی کنیم و آن ها را گسترده تر بنا کنیم. همه خوشحال بودیم. محتوا ها گام به گام پیشروی داشت. کیفیت در اولویت ما قرار گرفت. از ظرفیت های بیشتری در مجموعه استفاده کردیم. توانمندی های فنی و مهندسی تا استفاده از تدوینگر و برنامه نویس، ایده پرداز و تیم پشتیبانی همه از ظرفیت هایی بود که پس از آن استقبال با شکوه به تیم اضافه شدند. چون می دانستیم خیلی سریع تر از چیزی که فکر می کردیم وارد مرحله بعدی شدیم. حالا انتظار از ما بالا تر رفته بود و مردم از ما سوالات بیشتری داشتند. چالش های بیشتری را از ما طلب می کردند. شوق و همراهی آن ها در این سفر آموزشی درمانی به ما توان ادامه می داد. به کارمان معنا می داد. و منجر به رشد ما می شد به ویژه زمانی که بازخورد می گرفتیم. بازخورد ها بسیار کمک کننده بود. این که تا این اندازه پیگیری و رصد می شویم ما را خوشحال می کرد. از طرفی به ما این ایده را می داد که باید بهتر شویم. باید بهتر شویم. در همه زمینه ها! محتوا های ما گسترده تر شد و تیم ایده پردازی با مدیریت مجموعه به این نتیجه رسیدند که باید محتوا ها به طور سریالی ادامه داده شود تا بتوانیم بزرگ ترین سریال های توانبخشی و فیزیوتراپی کشور در جهت آگاهی بخشی و رشد کیفیت و کمیت زندگی بسازیم. به پشتوانه محتوا ها به سراغ دیگر بخش های آموزشی رفتیم. از تولید مقالات بر پایه علمی و با زبان ساده و کارا تا بخش های گسترده تر آموزش درمانی.